‘O bana Busquets ve Iniesta’yı anımsatıyor… O, her yönüyle altın değerinde bir oyuncu.’
Yüzünden kırmızı yanaklarına ter akan dokuz yaşındaki bir kız çocuğu, aniden okul tuvaletinden fırladı. O, dersine geç kalmıştı.
Öğretmeni “Alexia, neler oluyor?” diye sordu.
“Futbol oynuyordum! Futbol oynuyordum!” diye cevapladı Alexia.
Beden Eğitimi öğretmeni Merce Esteban, küçük Alexia Putellas’ın o halini aklından çıkaramıyor. Erkeklerle teneffüste futbol oynayan o kız çocuğu, şimdi Barselona’da kaptanlık yapıyor. Alexia Putellas geçen yıl Ballon D’or’u, FIFA En İyi Kadın Oyuncu Ödülü’nü, UEFA Yılın Kadın Oyuncusu Ödülü’nü ve Şampiyonlar Ligi’ni kazandı. O, 21 Mayıs’da Lyon’a karşı oynanan Şampiyonlar Ligi Finali maçında Barcelona’nın kaptanlığını yaptı.
Putellas’ın memleketi Mollet del Valles, Barselona’ya arabayla 30 dakikalık bir mesafede. Mollet del Valles’teki Anselm Clave Okulu’nun girişine 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’ne özel olarak, ‘Öncü Kadınlar’ın fotoğrafları asıldı. O duvarda diğer öncü kadınlarla birlikte Putellas’ın da fotoğrafı vardı.
10. gün, şair Lord Byron’un kızı matematikçi Ada Lovelace’a, 12. gün, İspanyol yazar ve feminist Concepcion Arenal’a adanmıştı. 11. gün ise; Barselona’da giydiği forma numarasına ithafen Putellas’a…
İspanyol kulübünün sıkı bir müdavimi olan Esteban, Camp Nou’da 91.553 taraftar ile adeta bir karnavala dönüşen maçta (daha sonra tekrar kırdıkları dünya rekoru – Dünya’nın en çok seyircili kadın futbol maçı) Real Madrid’i 5-2 yenerken eski öğrencisi ve Barcelona’yı izledi.
Putellas’ın öğretmeni Esteban, The Athletic’e verdiği röportajında “Onu izlemek ve onun bu kadar önemli biri haline geldiğini görmek ilginç.” diyor
“Benim için o futbolcu Alexia Putellas değil. O, okuldaki küçük kız çocuğu.”
Esteban eski öğrencileriyle buluştuğunda onlarla; günlük hayattan, herkesin neler yaptığından yani kısacası normal şeylerden sohbet ediyor, Ancak bu durum, Putellas’ın Camp Nou gibi ikonik bir stadyumda oynadığını görmekten duyduğu gururu azaltmıyor.
“Ağladım,” diyor ve gözleri yeniden dolmaya başlıyor. “Ama babasına o kadar üzüldüm ki…” Esteban’ın sesi buruk bir ton alıyor. Kendini toparlamak için duraklıyor. “Babasının bütün bunları görememesi beni çok üzüyor çünkü…”
Esteban’ın gözleri yaşla doluyor.
“…Alexia 18 yaşındayken; babasıyla maçlarını izlemeye gittiğimizi hatırlıyorum. Onun babası her zaman sahanın diğer tarafındaydı. Seyircilerin yanında değil. Karşı tribünde, yalnız başına. Çünkü o, her zaman yalnızca kızını izliyordu.”
“Bütün bunları görememesi çok üzücü.”
Bu ay Putellas’ın babasının ölümünün 10. yıl dönümü. Kızının, İspanyol takımını 19 Yaş Altı Avrupa Şampiyonası finaline götürmesinden ve İsveç’e 1-0 kaybetmesinden sadece birkaç hafta önce öldü.
O, hayattayken ve ölümüşken Alexia’nın görkemli kariyerini şekillendirmesine yardım etmişti.
Futbol sevgisine ilham veren kişi, babasından başka biri değildi. Baba – Kız onlar, culés (Barcelona taraftarları) ve taraftar kulübü Penya Barcelonista Mollet del Valles’in üyeleriydi. Ancak Alexia’nın topa dokunduğu ilk yer, okul bahçesiydi.
Marc Guinot, Putellas’ın olağanüstü yeteneğini okulun çatı katındaki sahasında sergilemesine aşinaydı. Çünkü o, üç yaşından beri ‘Alex’ ile aynı sınıftaydı ve Putellas’ı en yakından tanıyan arkadaşıydı. Putellas, takımları seçtiğinde, ileri uçta oynayan Guinot’u seçerdi. Ancak çoğu zaman erkekler, o kız çocuğunun kimin takımında oynayacağı konusunda tartışırlarlardı.
Fotoğraf 3: Putellas, çocukluk arkadaşı Marc Guinot ve Ballon d’Or
Okul gezilerinde sınıf arkadaşları Putellas’ın ne kadar özel olduğunu hatırlardı.
“Diğer okullardan çocuklarla oynadığımızda, ‘Ne? Ne yapıyor bu kız?!’, diye şaşırırlardı.” diyor Guinot gülümseyerek. “Çılgıncaydı. Bunu beklemiyorlardı.”
Putellas, büyürken hiç bir zaman utangaç biri olmadı. Ama zaman zaman içine kapanabiliyordu. İyi bir öğrenciydi, vicdanlı, sakin ve yaşına göre olgundu.
Esteban, “Bir öğretmeni olarak onunla rahatlıkla konuşabilirdim.” diyor. “Şaka yapardı, çok samimi bir insandı, bir şeyler anlatırdı. Diğer kızlar ve erkekler iletişim becerisine sahip değillerdi ama Alexia sahipti. Sınıfın liderlerinden biriydi.”
Fotoğraf 4: Putellas’ın öğrenciyken oynadığı okulun çatı katındaki saha,
Guinot ve Putellas ikilisi biraz yaramazlık yaparlardı. Mesala Marc, 12 yaşındayken tüm soruları cevaplayabilmek için birbirlerinin İspanyolca sınav kağıtlarını değiştirdiklerini hatırlıyor.
“Sınavı geçtik.” diyor gülerek. “Onunla konuşabilir ve derdini anlatabilirsin. Çok iyi bir dinleyicidir. Gülmeyi ve şakalaşmayı sever. Çok şefkatlidir, arkadaşlarıyla birlikte olmayı, köpeği Nala’yı gezdirmeyi, bir kahve içmek için buluşmayı, sahile gitmeyi sever; o son derece normal bir insan. Çok odaklanabilen ama bunu strese dönüştürmeyen biri o.”
Hiç sinirlenir mi? “Evet, kaybettiğinde.”
Bu bir kart oyunu veya futbol olabilir.
Barcelona yarı final rövanşında Wolfsburg’a 2-0’lık şok bir yenilgi aldığında (toplamda 5-3 kazanarak finale yükseldiler), Guinot ve arkadaşları mutluydu çünkü Barcelona cumartesi günü Torino’daki finaline gidiyordu.
Herkesin disiplinli kişiliği ile tanıdığı ve antrenman programı konusunda neredeyse takıntılı biri olan Putellas, bu sonuçtan hiç memnun değildi. Arkadaşlarının WhatsApp grup mesajlarına cevap vermedi. Ama biliyorlar ki sadece rahatlamak, performansını analiz etmek ve yenilgiyle kendi yöntemiyle yüzleşmesi için biraz zamana ihtiyacı vardı.
Sportif bir çocuk olan Putellas, basketbol, hokey ve tenis oynadı ama futbol her zaman bir numaralı tercihiydi. Yedi yaşındayken memleketi Mollet del Valles’e 15 kilometre uzaklıktaki Sabadell FC’ye katıldı ve kendisinden beş yaş büyük kızlarla oynadı.
Bütün ailesi onu antrenmana götürebilmek için seferber olurdu. Annesi Eli ve küçük kız kardeşi Alba, bir futbol taraftarı değildi ama o zamanlardan beri sporun içindeydiler.
Fotoğraf 5: Putellas’ın ilk kulübü Sabadell’deki saha, artık bir zamanlar oynadığı toprak zemin değil
Alba, “Bir topun peşinden koştuklarını görmek için neden her zaman erken kalkmamız gerektiğini anlamazdım.” diyor. “Şimdi onun 1 numaralı hayranıyım.”
Takım arkadaşlarının en genci ve onlardan çok daha ufak olmasına rağmen, Putellas’ın teknik becerisi onun öne çıkmasına yardımcı oldu.
Alexia dokuz yaşındayken Sabadell’de antrenörlüğünü yapan Angel Avila, “Özellikle çok zeki bir kız olduğunu hatırlıyorum.” diyor. “Tüm eğitimleri ilk kez almasına rağmen ona hiçbir şeyi tekrarlamak zorunda kalmazdınız. Hırsı ve öğrenme isteği onu öne çıkarıyordu.”
“Bir maç öncesinde, bütün hafta boyunca yağmur yağmıştı ve kil benzeri bir sahada oynuyorduk. Çok çamurluydu ve o maçtan önce kızlara yerde kısa pas oynayamayacağımızı söyledim, yoksa çamura saplanırdık. Uzun mesafeli paslarla havadan oynamalı ve ikinci toplar için savaşmalıyız.”
“Bu onun için bir sürprizdi, bunu duymaya alışkın değildi ama o oyunun ilk üç şutunu attı. Neyin gerekli olduğunu hemen anlayan, sorumluluk alan ve ona söylediğin her şeyi çok çabuk üstlenen biriydi. O yaşta bile her şeyi çok iyi anlardı.”
Putellas’ın liderlik becerileri genç yaşlardan itibaren belirgindi. Avila da onu, küçük boyuna rağmen yaş grubunun kaptanı olarak seçti. Öğrenmek için doyumsuz bir arzusu vardı. Soru sormaktan korkmuyordu.
“Soyunma odasında bir konuşma yaptığımda, yere bakmazdı. Doğrudan gözlerimin içine bakardı.” diyor Avila.
“Anlattıklarınıza tamamen dikkat ederdi, bu konuda çok motiveydi. Çoğu zaman, bu konuşmaları yaparken, dikkati dağılmış ya da başka bir şey düşünen oyuncular olur. Ama o her zaman konuşan kişiye odaklanmıştır.”
Fotoğraf 6: Losada ve Putellas (Fotoğraf: Getty)
Putellas, Sabadell’de başlayan ve Avrupa’nın en iyi kulüplerinde oynamaya devam eden tek İspanyol oyuncu değil.
Eski Barcelona ve Arsenal oyuncuları olan şimdi Manchester City’de oynayan Vicky Losada ve Real Madrid’in forveti Marta Corredera, 12 yaşından beri Putellas ile aynı takımda oynadılar.
Losada, “Çok sessizdi ama ilk günden itibaren gerçekten yetenekli olduğunu görebiliyordunuz.” diyor.
“Her zaman en iyisi olmayı, çok çalışmayı ve insanların anlam veremediği şeyleri istedi. Gözlemliyor. Çok odaklanmış durumda. Futbol izlemeyi sever, futbolu düşünür, hayatını %100 futbola adamıştır.”
“Ayrıntılara her zaman çok dikkat eder. Onun adına çok mutluyum çünkü Ballon D’or’u kazanması İspanya’da devasa bir etki yarattı.”
“Özellikle Barca için vurgulayabiliriz; birlikte büyüyen standart bir takımken, geçen yıl Şampiyonlar Ligi’ni kazanmaya çok yaklaşan bir takım oldu. Daha da gurur duymanı sağlayan bir şey bu.”
Putellas, dört yıldır kaldığı Espanyol’a taşınmadan önce Barcelona’nın gençlik akademisinde bir sezon geçirdi.
17 yaşında Levante’ye katıldı ve Valencia’ya taşındı, ilk kez evinden uzakta kaldı. Yine de en genç oyuncu olmasına rağmen, o yıl her maçı oynadı. Bir orta saha oyuncusu olmasına rağmen en iyi golcü oyuncu oldu.
Ailesi, özellikle de babası Jaume, oyununu izlemek için her pazar günü Barselona’dan Levante’ye, üç saatlik bir yolculuk yaptı.
Hala geliştireceği çok şey vardı ve on yıl önceki azmi sürüyordu. Levante’deki teknik direktörü Antonio Contreras, Putellas’a sol ayağına aşırı bağımlı olduğunu söylediğinde, antrenmandan sonra zayıf ayağıyla Sandra Panos’a (Barcelona’nın kalecisi) karşı karşıya pozisyonlarda şut denemeleri yaptı. Asla kaybetmek istemiyordu. Alexia’nın bu kadar sıkı çalışması; sonraki sezon Barselona’ya döndüğünde, o zamanki antrenörü Xavi Llorens’in onun asıl kullandığı ayağın hangisi olduğunu anlayamamasına kadar varacak şekilde sonuç vermişti.
Contreras, “Alexia, bana Sergio Busquets ve Andres Iniesta’yı andırıyor.” diyor. “Sahada çok zeki, teknik olarak iyi bir oyuncu ama şimdi taktiksel açıdan daha iyi.”
“Maçtan bir gün önce otelde bir takım toplantısı yaptık. Browserdan bir sekme açtım. Cristiano Ronaldo ve Lionel Messi’nin GolTV için yapılmış bir reklam filmini gördüm. Oyunculara dedim ki, ‘Alexia, Cristiano ve Messi ile birlikte olacak, söz veriyorum.’
Contreras sadece Putellas’ın sporculuğundan değil, aynı zamanda karakterinden de övgüyle bahsediyor. Bir Barcelona oyuncusu olarak Levante’ye karşı oynayacağı bir maç öncesinde Valencia’ya döndüğünde, eski antrenörüne sürpriz yapıp, ailesiyle birlikte yemek yiyip yeni doğan oğlu Alejandro ile tanışıp tanışamayacağını sordu.
“Her yanıyla altın” diyor. “Farklı oyuncuların babalarıyla futbol özelinde ya da diğer konular hakkında konuşmam gerektiğini hatırlıyorum. Ama Jaume her zaman stadyumdaydı gülümsüyordu.”
“Sakin ve odaklanmış karakterinin Alexia’daki yansımasını görebilirsiniz. Alexia Jaume’ye çekmişti, Alba ise annesi Eli’ye daha çok benziyordu.”
“Jaume her zaman Alexia’nın yanındaydı. Bence onun için futboldaki en önemli kişi oydu.”
Putellas’ın babasının sağlığı yavaş yavaş bozulmaya başladı ve bir yıl boyunca kalp problemleri yaşadı. Kızı babasına: “Doktor olmak için tıp okuyacağım ve sana yardım edeceğim.” dedi.
Bir gün Contreras’a bir telefon geldi.
“Annesi Eli bana, ‘Antonio, bir sorunumuz var. Jaume hastanede, doktor durumunun kritik olduğunu söyledi.’ dedi.”
Kısa bir süre sonra öldü.
Hayatının en zor anlarından birinde, Putellas futbol oynamaya devam etti, sakin ve odaklanmış benliğini korudu. Bir aydan biraz daha uzun bir süre sonra, 19 Yaş Altı Avrupa Şampiyonası’nda İspanya’nın kaptanlığını yaptı ve onları Final’e kadar götürdü, Bu final maçı, Chelsea kaptanı Magdalena Eriksson’un da oynadığı bir maçtı.
Ailesi birbirine çok düşkündü, Jaume’nin ölümüyle daha da yakınlaştılar. Onu en iyi tanıyanlar, Putellas’ın, bazen çok içine kapanık bir insan olduğunu ve babasından pek bahsetmediğini söyler.
Alexia’nın çocukluğundan beri kendisini kızının futbol kariyerine adamış, onu okuldan alan, antrenmana bırakan, maçlarını izleyen, başarılarının videolarını ve fotoğraflarını internette gururla yayınlayan oydu.
Contreras, “Annesi benimle konuştu.” diyor. “Bana başka bir kulübün Alexia’ya bir sözleşme teklif ettiğini söyledi. “Hangi kulüp?” diye sordu Contreras. “Barselona olduğunu söylediğinde, ‘Tamam, o gitmek zorunda’ dedim.”
Putellas, Ballon d’Or ödülünü aldıktan sonra, “Bunu benim için her zaman çok özel olan ve olacak birine adamak istiyorum.” dedi. “…ve her şeyi onun için yapıyorum. Umarım kızınla gurur duyuyorsundur. Nerede olursan ol, bu senin için baba.”
Putellas’ın ulusal ve uluslararası konjektürde kadın futboluna önemli etkisi oldu.
Kylian Mbappe ona Ballon D’or’u takdim ettikten üç hafta sonra Alexia, 16 yılını geçirdiği okulunu ziyaret etti.
Bazı kızlar ağlıyordu. “Sen gerçeksin!” dediler, neredeyse inanamayarak.
Fotoğraf 7: Putellas’ın eski okulunda her sınıfta yer alan Nike posterleri
Anaokulundan ortaokula kadar her sınıfa, önünde Putellas, ortasında “Hayalini değiştirme, Dünya’yı değiştir” yazılı imzalı bir Nike posteri asılmış. Spor salonunun önüne de adına bir plaket dikilmişti.
Putellas’ın ilk ayak bastığı o okuldaki o sahada, futbol oynayan daha pek çok kız çocuğu var. Gol attıklarında öğretmenlerine dönüyorlar ve bağırıyorlar: “Ben gelecekteki Alexia’yım!”
“Alexia’yı gördüğünüzde her şeyin mümkün olduğunu düşünüyorsunuz. Eğer o yapabiliyorsa, ben de yapabilirim.”
Çeviri: Medine CANARSLAN
Editöryan: Türker Özdil
Kaynak: https://theathletic.com/3319100/2022/05/19/barcelona-alexia-putellas/
